Her insan kendi aklını beğenir. En zeki kendini sanır, karşındaki onun kadar düşünemez. Hani meşhur bir deyim var ya “elin sillesini yemeyen en güçlü kendini zanneder” bütün insanların beyin yapısı 3 aşağı 5 yukarı aynıdır. Ağırlıkları da aynıdır. Beyin kapasitesinin tümü hiçbir insan tarafından kullanılamaz. Bunun cüzi bir limiti vardır. Bunu bir tık atlayanlar üstün zekalılar diye adlandırılır. Bilimsel verilere göre üstün zekalılar bile beyninin yüzde otuzunu kullanamıyor. Hani meşhur bir deyim vardır ya ” tecrübe hayatta yenilen kazıkların bileşkesidir ” çok gerçekçi bir sözdür. İnsanlar beyinlerinin kullanır , muhakeme ve muhaliye kabiliyetlerini kullanır. Bir de üzerine tecrübe çileğini koyarlarsa artık en akıllı kendilerinin olduğunu düşünmezler. Kendini eğitemeyen ve bu konuda hiçbir destek görmenyen, muhakeme kabiliyetleri zayıf, tecrübe edinirken bunu akıl süzgecinden geçiremeyen birçok insan var. Bir de şeytanı destek arkadan ittirirse karşıdaki yandı: Her şeyi en iyi o bilir, her konuda uzmandır. Yani eski bir şarkının sözleriyle “sen neymişsin be abi” modu oluşur. Kuran-ı Kerim’de Cenabı Allah (c.c.) cahillerden yüz çevir buyuruyor.
Peygamber Efendimiz ( SAV) bir hadis-i şerifte üç çeşit insan vardır buyurur. Bilmez, bilmediğinin farkındadır. O insandan zarar gelmez. Bilir, bildiğini belli etmez. En makbul insan odur. Üçüncüsü ise; bilmez, bildiğini zanneder. En zararlısı budur. Ne büyük sosyolojik ve psikolojik tasniftir. 3. sınıftakiler maalesef toplumda çok fazlalaşmaya başladı. Her lafa girer, her şeyi bilir, en güzel şeyi o yapar ” sen neymişsin be abi”
Eleştirel yaklaşım bir noktaya kadar iyidir. Kendini bilen, gerçekten kendini eğitmiş insanlar tarafından yapılırsa, yapıcı da olur. Salakça eleştirileri de ancak üçüncü gruptakiler yapar. Üretmeyen, insanlık menfaatine hiçbir gayret göstermiyen, sadece laf salatası yapanlar eleştirirse ne olur? Eleştirmezse ne olur? Sözleri laf salatasınından öteye geçmez. Haa bu mevzuda yazdım. İster eleştirilsin, ister beyninin süzgecinden adam gibi geçirilsin.
