Hepimiz insanız ve birer sosyal varlığız. Aynı toplumda yaşıyoruz, kaderimiz bir, gelmişimiz geçmişimiz ortak. Gel gör ki, çevremizde yaşadıklarımızdan, çeşitli akım ve düşüncelerden etkileniyoruz. Bu etkileşim ‘olumlu’ ise topluma ‘olumlu’ yansıyor, ‘olumsuz’ ise de ‘olumsuz…’ Pozitif olandan ‘kâr’, negatif olandan ‘zarar’ görüyor toplum.
Yapacağımız ilk şey, karşımızdakini öteki olmaktan çıkarıp kendimizden kabul etmek olmalı. Kimseyi inancından, düşüncesinden, renginden ya da siyasal tercihinden dolayı ötelemeyip olduğu gibi benimsemeli, onu herhangi bir değişmeye zorlamamalıyız.
Zira bizler birbirimizin rakibi değil, tamamlayıcısıyız. Neticede birimiz olmadan diğerimiz anlamsızlaşıyor. Biz, birbirimizin düşmanı değil dostuyuz. Aynı amaca yönelir, aynı hedefe kitlenirsek, güçlü olacağımız ve bileğimizi kimsenin bükemeyeceği bir gerçektir.
İçinden geçtiğimiz şu sancılı günler olağanüstü bir dönem, böylesi dönemlerin kendine ait bir takım dinamikleri vardır. Bu zorlu dönemeci ancak birlik şuuruyla aşabilirsiniz. Giriştiğiniz bu mücadelede, milli bilinç ve dayanışma ruhu ile ancak hedefe ulaşabilirsiniz. Çatlak sesler, normal zamanlarda yaşanılan didişmeler sizi yer, bitirir.
İşte sözün burasında koronavirüs dolayısıyla belediyelerin yapmakta oldukları çalışmaya bakmakta fayda var, nedeni ise şu;
Hafızamızı tazeleyelim, Türkiye’de sosyal politikalar, kurumsal kimliğini 2011’de Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının kurulmasıyla elde etti. Bu tarihe kadar fiili olarak birçok kurum ve kuruluş sosyal politika uygulamalarını gerçekleştirmesine rağmen Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nın kurulmasıyla birlikte sosyal yardımlar başta olmak üzere bu alandaki uygulamalar bir çatı altına toplandı.
Belediyelerimiz yönetim ve teknik özellikleri ve vatandaşa doğrudan ulaşabilme imkanları açısından diğer kurum ve kuruluşlarımızdan belki de daha önemli işlevlere sahip. Özellikle Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’ın 1994’te İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı olmasından sonra, belediyenin temel görevleri arasında olan su, altyapı ve yol hizmetlerinde görülen olumlu dönüşüm, Erdoğan’ın halkla kurduğu iletişimle birleşince farklı bir belediyecilik anlayışı ortaya çıktı.
Belediyeyi vatandaşa doğrudan ulaşılabilir bir kurum haline getiren Erdoğan, bu alanda sosyal hizmetlere de yeni bir boyut kazandırdı. Beyaz masa özelinde “Sosyal belediyecilik” anlayışının literatüre girmesi ve kavramsallaşarak somutlaşması bu döneme rastlar.
Bizim güçlü bir devlet geleneğimiz var, bu tarihsel miras üzerine kurulan Türkiye Cumhuriyeti’nin tüm kurumlarında olduğu gibi belediye kurumlarında da bu mirasın izlerine rastlanmak mümkün. Zira belediyeler toplumsal hayatın dayanışma ve yardımlaşma temelinde örgütlendiği, bireysel önceliklerin direkt ulaştırılabildiği bir kurum olma özelliğini de taşıyor.
Bu mirası sonraki dönemlerde iktidar ya da muhalefet bir çok belediye başkanı başarı ile sürdürdü. Başaranlar halktan tekrar onay aldılar, aksine davrananlar ise bu gün koltuklarında yoklar.
Koronavirüs dolayısıyla belediyeler bu anlamda yeniden sahneye çıkmış durumdalar. Takip ettiğimiz kadarıyla bunların başında Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Mansur Yavaş geliyor. Yavaş, kendi gücü ve birikimi nispetinde birşeyler yapma gayretinde…
“Benim partimin başkanı yaparsa iyi” “başka partinin ki yaparsa kötü gibi” gibi hastalıklı bir ruh halimiz hemen tebarüz ediveriyor.
Bu tutum, başta anlatmaya çalıştığımız milli birlik ruhunu zedeliyor, toplum fertlerini ayrıştırıyor. Kardeşlik bağlarını zedeliyor. Toplum iki ucu sivrilmiş toplu iğneye dönüyor. Her sözü, her hareketi birbirine batmaya başlıyor.
Güzel hareketler takdir edilmeli, kötü yapılanlar ise tekfir edilmeli. İyilik kimden gelirse gelsin baş tacı yapılmalı, kötülükte aynı oranda reddedilmeli. Bağnazlık yapılmamalı, tarafgir olunmamalı…
Bu söylediklerimiz herkes için geçerli. Neticede belediyelerin bu alanda etkin olmaları devletin işini kolaylaştırıyor, çözülmesi gereken barınma, gıda vs. gibi önemli ihtiyaçların yerinde ve tez elden çözülmesi sağlanıyor. Ortaya çıkardığı ekonomik ve sosyal fayda ise bambaşka bir kazanım.
Moral bozmayı herkes, ama takdir etmeyi olgun insanlar başarabilir. Bizdeki genel ahlak eksikliğine bir de ‘takdir ahlakı’ eklesek iyi olacak.
Sonuç olarak;
Halk yararına çalışan, halkın istek ve ihtiyaçlarına karşı duyarlı, halkın katılımına ve denetimine açık, başarılı, dürüst ve halkın istediği bir belediye başkanını bırakalım o yörenin halkı takdir etsin. Ayda yılda da olsa o şehre yolu düşmeyen kişilerin, o şehirin şehremini ile ilgili atıp tutması sinir uçlarıyla oynamaktan öte bir işe yaramıyor.
Tüm belediye başkanlarımıza moral verelim, daha fazla üretsinler, daha fazla kazanalım…
Vesselam…
