31 Mart yerel seçimlerine sayılı günler kala, adaylar mahalle mahalle dolaşıp çalmadık kapı bırakmıyor.
Vatandaşların bir çoğu kendisi veya çocuğu için iş veya benzer özel isteklerde bulunuyor. Bazısı ise evinin önüne özel yol, yakınlarına park gibi taleplerde bulunuyor. Ancak şimdiye kadar belkide hiç duyulmamış ancak en yapılabilir talep ise yüksek lisans öğrencilerinden adaylara ulaştırmak için muhabirimize geldi. Öğrenciler zengin kaynağa sahip, rahat çalışabilecekleri bir kütüphane istiyor.
KOCAELİ’NE YAKIŞAN BİR KÜTÜPHANE
Yanlış anlaşılmamak için isim vermek istemeyen öğrenciler, mevcut durumlarını ve yaşadıkları sorunları anlatarak ne istediklerini ise kendi ifadeleri ile şu şekilde anlatıyor. “Bir yüksek lisans öğrencisi olarak Kocaeli’de gidip ders çalışacak düzgün bir kütüphane bulamıyorum. Başka bir ilde bulunan üniversitede kayıtlıyım. Fakat Kocaeli’liyim. Çalışmak için fazla bir seçeneğim yok. Genelde Seka Kağıt Müzesi’ndeki kütüphaneye gidiyorum. Ama bir türlü istediğim ortamı yakalayamıyorum. Saat 17:50’de çıkmamız için 17:30’da ikazlar başlıyor. Israrlarla kapanacağı ve boşaltmamız gerektiği hatırlatılıyor. Ayrıca daha saat yaklaşmadan bir bayan gelip masamızdaki silgi tozlarını temizliyor. Masamızdaki kitapları bilgisayarı ne varsa havaya kaldırıp bir an önce geçmesini bekliyoruz.Gün içerisinde güvenlik görevlilerinin ders çalışanlar arasında devriye atması da cabası.. Tam yanımızdan geçerken yüksek sesle bir telsiz anonsu bütün dikkatimizi bozmaya fazlasıyla yetiyor.Üstelik ses ve gürültü kirliliği var. Binanın ikici katı kütüphane. Alt kat ile üst kat arasında büyük bir merdiven boşluğu var. Aşağıdaki hertürlü gürültü yukarıda olduğu gibi işitiliyor. Kütüphaneye ait ayrı bir bölüm veya giriş kapısı mevcut değil yani. Hal böyleyken belediyemiz ilkokul-lise öğrencilerine müze gezisi gibi bir hizmet veriyor. Gün içerisinde öğrenci kafileleri gelip gidiyor. Alt katta çocuk çığlıkları ve naraları eşliğinde biz de yukarıda ders çalışma mücadelesi veriyoruz.Bir diğer konu yeme-içme ihtiyacının karşılanması. Kütüphanede ders çalışan kişinin böyle bir derdinin olmaması lazım. Ucuz ve pratik yolla bu işleri halledebilmeli. Söz konusu yerde Antikkapı’ya ait bir kantin mevcut, fakat ihtiyacı karşılıyor mu? Maalesef. Sadece sıcak su 1 liradan satılıyor. Bazen alıp kendi kahvemizi kendimiz yapıyoruz. İSAM kütüphanesinde çay 10 kuruştu yanlış hatırlamıyorsam. Yemekler de çok makul bir ücretle veriliyor. Biz burada yemek için çarşıya gitmek zorunda kalıyoruz. Yanında yemeğini ve termosla sıcak suyunu evden getirenleri de görüyorum. Zeytinburnu Belediyesinin Merkez Efendi Kütüphanesi ile Üsküdar Nevmekanı bilenler bilir. Çayı çorbası eksik olmaz 24 saat. Bakın 24 saat dedim. Biz burada akşam olmadan evimize kışkışlanıyoruz. Bir diğer husus internet.. Kablosuz internet hizmeti verilmiyor burada. Bilgisayarınızla internet kullanmak istiyorsanız internet bağlantı kablonuzu da kendiniz getireceksiniz. En fazla üç kişinin oturabildiği prizli masada yer bulabilirseniz prizin yanındaki kablolu internet hattından hizmet alabiliyorsunuz sadece. Sabancı Kütüphanesi de yetersiz ve ihtiyacı karşılamıyor. Velhasıl Kocaeli’de gerçek anlamıyla bir kütüphane yok. Millet kıraathanelerinin gündeme geldiği bir dönemde Kocaeli’de bu noktada bir çalışma henüz görülmedi. Kitap Fuarı’nı her yıl yüz binlerce kişinin ziyaret etmesi bu şehirde iyi bir kütüphane ihtiyacını doğruluyor. Kocaeli’ye yakışan bir kütüphane yapılsın artık diyoruz.7/24 açık, ulaşımı kolay, yeme-içme-ibadet her türlü ihtiyacı görmeye elverişli, çalışma ortamı istiyoruz.Ve mümkünse kütüphaneciliği bilen biri eliyle olsun”
BİLİM ŞEHRİ OLMA YOLUNDA ÖNEMLİ MESAFE KAT EDİLECEK
Bir başka öğrenci ise, Kocaeli’nde yıllardır yaşayan bir yüksek lisans öğrencisiyim. Son zamanlarda gerek belediyecilik gerekse bilim ve eğitim sahalarında hızla gelişmekte olduğunu iddia eden şehrimize yakışmayan bir konuya değinmek istiyorum: halka açık kütüphaneler ve çalışma merkezleri. Kütüphane, şehir olduğunu iddia eden her idare biriminin olmazsa olmaz mekânıdır. Öğrencilerin, araştırmacıların hatta hocaların gelip sessizce çalışabildiği, yeme-içme gibi temel ihtiyaçlarını oldukça makul fiyatlarla karşılayabildiği bir mekân. Fakat Kocaeli’nde şehre yakışan, “Bilim Şehri” iddialarının tam aksine yeterli olanaklara sahip, düzgünce hizmet sunan bir kütüphane dahi yok. Farklı şehirlerdeki kütüphanelere kıyasla bizimkiler olsa olsa kütüphanecik olabilir. Hatta 21. yüzyılın insanoğluna sunduğu imkânlara bakacak olursak onu bile hak ettiğini düşünmüyorum.Ben vaktini kütüphane ve arşivlerde çalışmaya adamış, memleketine ve milletine hizmet etmeyi borç bilen biriyim. Ancak bu konudaki yetersizlikler ve imkânsızlıklar şehrim ve insanımız adına üzücü ve utanç vericidir.
Sabancı Halk Kütüphanesi ve Seka Kağıt Müzesi’nin kütüphanesine genellikle çalışmaya gidiyorum ve kütüphaneden biraz anlayan biri için tam anlamıyla rezalet durumda! Kütüphane dediğimiz mekân kuruma bağlı olabilir ama mesai saatine göre çalışan bir yer değildir, olmamalıdır. 7/24 açık olması ve araştırmacıların kapanma saati gelince adeta kovarcasına çıkarılmaması ve rahatsız edilmemesi gereken bir yer olmalıdır. Seka Kağıt Müzesi doğru düzgün yiyecek ve içecek hizmeti sunmadığı gibi fahiş fiyatlarla satış yapan kütüphane demeye utandığım bir yer. Yanı sıra, açık olduğu günlerde kütüphaneye çalışmaya gelenleri bezdirircesine öğrencilerin çığlık ve gürültüyle akın ettiği bir yer olarak kütüphane anlayışıyla tamamen zıt bir yapıdadır. Üç tane priz koyup kablosuz internet erişimi olmayan ve kütüphane olduğunu iddia eden tek yer sanırım burası.Sabancı Halk Kütüphanesi’nde ise neredeyse her akşam konser var. Kütüphane mi konser salonu mu, tam karar verememişler. Çalışırken yan tarafta bir anda provalar derken konser başlıyor ve kahredip çıkıyor insan.
Şehrimizin geleceğini çok yakından ilgilendiren bu tarz sorunların maddi imkânsızlıklardan bu şekilde olmadığını biliyorum. İstenirse ve kütüphaneciliğe bakış açımızı biraz daha olgunlaştırabilirsek şehrimiz “Bilim Şehri” olma yolunda önemli mesafe kat edecektir”
