Kavramların anlamını yitirdiği bir dünyaya doğru gittiğimizin farkındayım. Lakin bir meseleyi anlatmak için de kelime ve kavramların büyülü dünyasına müracaat etmekten başka çare yok.
Yaptığımız bir seçim değerlendirmesi değil, tarihsel dönüşüm süreçlerinin kısa bir analizi. Seçimler gibi mevsimlik hareketler üzerinden okunan süreçlerin pek sağlıklı olmadığı ve kimseye yarar sağlamadığı gerçeğini atlamayalım.
Kocaeli bilindiği üzere bir sanayi kenti, Türkiye’nin ilk beş sanayi şehirlerinden biri olarak gösteriliyor.
Kocaeli siyasetinde son yıllardaki değişim, ilginç bir paradoksu da beraberinde getirdi. Sanayinin başkentinde ‘sol’ bir aday yok, iyi mi?
Hani solculuk; sosyal ve ekonomik hiyerarşiyi ortadan kaldırmayı, zenginliğin eşit dağılımını, emeği, işçiyi, ezileni savunuyordu ya, tüm bu versiyonlar için en uygun arazinin Kocaeli olması gerekmez mi?
Kocaeli’nde yoksul, mazlum, ezilen, hor görülen, alın terinin karşılığını alamayan kimse yok mu? Kapital sermayenin tek güç olduğu bir yerde böyle bir şey mümkün mü?
O zaman soralım; tüm bu değerlerin ilimizdeki siyasi temsilcisi kim? Ya da Kocaeli’nde herhangi bir sol parti var mı?
Sadece İzmit merkezde Fatma Kaplan Hürriyet’in şahsında bütünleşmiş bir muhalefet hareketi var. Bir misyon, alt bir belediyenin dar sınırlarına sıkışmış durumda. Eğer buna da sol denirse…
Peki neden böyle oldu?
Bu değişim ve ilginç dönüşüm birkaç günde olmadı elbette. 2004 yılında iktidar gücünü ele geçiren Ak Parti’nin kenar mahallelere ciddi şekilde yönelmesi, tüm hizmetlerin en ücra köşelere kadar götürülmesi, istihdamda gettoların göz ardı edilmemesi, halkla kurulan doğrudan iletişim gibi etkenlerle halk katmanları Ak Parti’nin etrafında toplanmaya başladı.
Merkez sağın tek temsilcisi Ak Parti, bu iddiasını çok uzun sürdüremedi. Parti’nin kuruluş ilkelerine aykırı olarak yoksul sınıflardan çekilmeye, sermaye muhitlerinin taleplerine ram olmaya başladığı sırada ise Kocaeli’nde imdada Tahir Büyükakın yetişti.
Şehirdeki sosyolojik dönüşüm Tahir Büyükakın’la yeni bir kimlik kazanıyor, hizmet siyaseti ile birlikte sevgi, hoşgörü gibi yitik değerler de siyasete dahil olmaya başlıyor.
O, artık Büyükakın değil, ‘Büyük akıl’, siyasetin büyük aklı, tüm Kocaeli’nin Tahir Hocası… Karşısında o yüzden aday yok. İlimizde bir misyonun devamını sağlayan özel bir lider durumuna geldi.
“Ana muhalefet partisinin büyükşehir belediye başkan adayı kim” diye sorsanız sokakta kaç kişi bilebilir. Düşünülen ünlü isimler bile bu şehre gelip aday olmaktan imtina ettiler. Sol siyasetin Kocaeli’nde umutsuz vaka olmasının baş aktörü Tahir Hoca’nın kişiliği, onun kitleler üzerindeki içsel kabulü…
Kocaeli solu sadece merkez ilçeyi savunmak zorunda kaldı. Bu tablonun adını Cumhuriyet Halk Partisi kendisi koyacak. Bizim görüş beyan etmemiz yazımızı dar sokağa hapseder. Rakip hata yapmadan gol atamazsınız kabul ama sizin de bir oyun düzeniniz olacak ki galip gelesiniz. Yoksa daha çok beklersiniz.
Rakipsiz olmak bazı dezavantajları beraberinde getirse de Tahir Hoca açıkladığı projelerle siyasette bir boşluk bırakmayacağını, rehavete mahal vermeyeceğini gösterdi. Kocaeli’ndeki bu özel durum, Ak Parti için bir muhasebe yapma alanı da açabilir. Mütedeyyin insanlar Türkiye genelinde Yeniden Refah’a yönelirken Kocaeli’nde Ak Parti nasıl bu kadar güçlü konuma geliyor? Sözün tamamı aptala anlatılır, bizden bu kadar efendim…
Vesselam…
Hocam her parti diğer partilerin küskünlerine oynuyor.hiç bir partinin idali yok içi boş kavramlarla halkı oyalayıp duruyorlar.milletin ruh köklerine neşter vuracak bir siyaset geliştirilemiyor.korkarım bu durum bir müddet daha devam edeceğe benziyor.selam ve saygılarımla ALLAHA amanet olunuz.