Aşıkların nefes nefes soluduğu, kiminin hiç görmeden aşık olduğu, kiminin Galata’da, Eminönü’nde boğazı seyrederek mest olduğu şehri…
Boğazın eşsiz ihtişamı, büyüleyiciliği, göz kamaştıran güzelliği altında raks eden mavi şallı dilberi, Yüce Kudret’in yeryüzünün yorgun boynuna astığı incili bir kolyeyi…
Kubbede hoş sada bırakan, Sinan’ı , Sultan Ahmed’i, Fatih’i, Yavuz’u…
Ben Yahya Kemal’in Aziz İstanbulunu istiyorum.
Tepeden bakmak istiyorum ona. O sonsuz rüyayı görmek ve bir daha uyanmamak istiyorum.
Yaprakların ağaçlarda yavaş yavaş sallandığı, uzaklardan çok uzaklardan eksoz dumanlarının, motor seslerinin değil, sucuların hiç bitmeyen çıngıraklarının geldiği İstanbul’u, Orhan Veli’nin İstanbulunu istiyorum.
Gökdelenlerin değil, minarelerin gölgesinde serinlenilen İstanbul’u…
“Ruhumu eritip bir kabda dondurmuşlar / Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.” dizelerinde ifadesini bulan, Necip Fazıl’ın “Ay ve güneşin ezelden İstanbulludur.” dediği şehri istiyorum…
Bedri Rahmi’nin Masal’ını, Cahit Sıtkı’nın süt beyaz martısının süzüldüğü…
Aşık Veyselimizin hayal ettiği İstanbul’u… Gözü görenler katlederken koca şehri, gönlüyle gören Erenlerin İstanbulunu istiyorum.
”Sevgisi içimde yaşayıp duran,
Nazlı güzellerin şirin İstanbul.
Hayali kafamda hükümler süren,
Görmez gözlerime görün İstanbul.
Dünya güzelliği sendedir mevcut,
Hususi özenmiş yaratmış Mabut,
Herkesin gönlünde vardır bir maksut,
Halis Türk maksadın varın İstanbul.
Edipler şairler yetişmiş sende,
Ehli aşklar yanmış tutuşmuş sende,
Bir aciz kimseyim Veysel’im ben de,
Seversen olayım yarin İstanbul.”
Bu nasıl bir özlemdir, nasıl bir sevdadır ki, görmeden aşık olunur, nasıl bir şehirdir ki görülmeden aşık eder kendine? Nerdesin ey Aziz İstanbul?
Ve Efendimizin; “Le tüftehennel Kostantiniyye…” diye müjdelediği şehri, Ebu’l Feth olan Fatihimizin İslambol yaptığı mekanı istiyorum…
Sadece taştan, topraktan, betondan ibaret bir mekanı değil, aşkımızın makamını istiyorum.
“Dur, bırak kaynasın kahvenin suyu / Sen bana İstanbul’u anlat.” diyor ya Nazım; taht kavgası sizin olsun beyler, ben İstanbulumu istiyorum.
Fetihlerin şahı, büyük fethin 566. yıl dönümü kutlu olsun.
