Ülkemiz büyük bir olgunlukla yeniden yerel bir seçim heyecanı yaşadı. Ortaya çıkan çarpıcı sonuçlarla birlikte halkın demokrasiyi içselleştirdiği, nerede, kime nasıl ve ne şekilde mesaj vereceğini artık çok iyi bildiği yeni bir döneme girmiş olduk.
Seçim sonuçlarını doğru okumak, verilen mesajları doğru yorumlamak tüm siyasi partilerin vazgeçilmez ödevidir. Zira bu iş doğru yapılmazsa gömleğin ilk düğmesi yanlış iliklenecek, elde edilen toplam verim bir zaman sonra dağılacak ve başka mecralara sürüklenecektir.
Seçimde en fazla oyu alan Cumhuriyet Halk Partisi, bu sonucu en doğru okuması gereken siyasi partidir. Zira, hiç olmadığı kadar alaka görmüş, hiç beklemediği kadar oy almıştır. Verilen oylar CHP’ye destek için mi yoksa hükümete bir uyarı mı, bunu ayırt edecek olan onlardır.
İlk izlenimlerimiz meselenin hiç te böyle okunmadığı yönündedir. Halkın elindeki tek tepki biçimi olan oyunu bir yerel seçimde farklı bir adrese kullanmasını ilericilik, çağdaşçılık, laiklik gibi kavramlar üzerinden yorumlamak ne kadar sahicidir? Bir günde aydın olan halk, bir belediye başkanı oyuyla kurtulan laiklik, bir seçimle ülkeye gelen aydınlık, muhalefetin seçim okuma biçimi olarak temeyyüz etti.
Sırtlarına yüklendikleri ağır küfeden haberleri var mı, şehirlere nasıl değer katacakları noktasında kaygı taşıyorlar mı? Tüm mesele buradadır. Emeklinin, dar gelirlinin, ekonomik buhranın sıkıntıya soktuğu kitlelerin ses getirmek için yaptıkları tercihi ‘cehaletten kurtuluş’ olarak yorumlamak ne kadar sahicidir?
Gelelim hükümet cephesine…
Sonuçları doğru yorumlaması gereken en önemli adres kanımca hükümet cenahıdır. Zira tezgahın başında onlar oturmaktadır. Ortaya çıkan ağır ekonomik tablonun sorumlusu onlardır. Hiçbir bahane üretmeden, ‘ama’ sız ‘fakat’ sız işin sorumlusu hükümettir. Zira çözüm makamı orasıdır.
Ak Parti ezilen kitlelerin, baskı ve zulüm görerek ötekileştirilen insanların sesi olarak kurulmuş bir partidir. 28 Şubat post modern darbesine tepki olarak doğmuş bir siyasi harekettir.
Gel gör ki Ak Parti, geçen 23 yıllık sürede hem iddiasını, hem de varlık nedenini kaybetmiştir. Kendini var eden mütedeyyin kitleler yerine şehirli elitleri, kentli mağrurları öncelemiştir. Ve iş o hale gelmiştir ki; kendi elitini, kendi kentlisini üretmekte bir beis görmemiştir. Tıpkı halefleri gibi Türkiye’yi ‘bu gibi’ görmeye başlamış, bu ise çöküşün başlangıcı olmuştur.
Seçimde ortaya çıkan tabloya bakıldığında, halkın yeni bir arayış içerisinde olduğunu görüyoruz. Millet, emin bulup demirleyeceği yeni bir liman arıyor. Ak Parti’den kopanların oranı her geçen gün artıyor. Bu bir çözülme değil, başkaldırıdır. Ciddi bir uyarıdır, ringde boksör son yumruğu vurmuştur, kalkabilirseniz ne ala, değilse tipik bir ANAP hikayesi siyaset tarihimizin tozlu sayfalarında yerini alacaktır.
Son sözümüz;
Ak Parti’de oyun kurucular kökten değişmeli, Hödük, ben bilirimci, benim hakkımcı, devlet malı denizci, yoz, kendini milletten üstün gören kişi ve yapılar derhal tasfiye edilmelidir. Kervana yeni yüzler dahil edilmeli, gönüllere dokunan yeni söylemler geliştirilmelidir. Özellikle adalet konusunda ciddi adımlar atılmalı, hukukun üstünlüğü derhal tesis edilmeli, milletin kırılan güveni yeniden kazanılmalıdır. Eğer tersi olursa Ak Parti 2028’i bile göremez.
Cumhuriyet Halk Partisi de gösterilen bu tepkiyi iyi analiz etmeli, kalıcı hale getirmek için politikalar belirlemelidir.
Millet her zaman doğruyu söyler. Kendini muktedir zannedenlerin aslında bir mühür darbesi kadar kıymeti olmadıklarını en yüksek perdeden haykırır. Ve dün kendine makarnacı diye hakaret edenlerin bugün verdiği kararla zafer kutlamalarına ise sadece güler geçer.
Yaşadığımız şehir İzmit’i Ak Parti’nin kaybetme nedenlerini ve CHP’nin kazanma paradigmalarını ayrıca ele alacağız.
31 Mart seçimleri ülkemize hayırlar getirsin.
Vesselam.
